reverans: Aralık 2006

Garfield Olabilir mi?

New York'ta Bir Gökdelen

Salvador Dali

Philippe Halsman

1935 Yılının İtfaiyecileri

Lothar Wolleh

Eadweard Muybridge

1885

Kaynak

Sebastioo Salgado

Söze gerek olmayan kareler vardır bazen..

Kaynak:

Andre Kertesz

1933

Kaynak:

Onat Kutlar

Onat Kutlar'ın kitabını bir arkadaşım ''Günlük Şiirler'' isimli şiirlerini işaretleyek bana göndermişti. Ben de Bertold Brecht' in ''Sevenler şiirini merak ederek günlerce kitapçılarda şiir
kitabını aradım ve buldum...
Merak ettiyseniz...? İşte ''SEVENLER'' şiiri:

SEVENLER

Şu turnalara bakın kocaman bir yay gibi!
Yanlarına katılmış da bulutlar
Gidiyorlar birlikte, kalkışlarından beri
Bir yaşamdan başka bir yaşama doğru.
Aynı yükseklikte ve aynı hızda
Hep yanyana görünür ikisi de.
Turnanın böyle bulutla paylaştığı
Şu güzelim gökyüzünde, uçup geçtikleri
Durup oyalanmadan burada hiçbiri
Ve görerek yalnızca diğerinin süzülüşünü
Birlikte hissettikleri rüzgarda
Uçup giderken yanyana
Rüzgar alıp götürsün onları isterse sonsuzluğa
Yitip gitmeseler ve kalsalar hep böyle.

Bertold Brecht

Günlük Şiirler

Bu gece şiir gecesi nedense?

Sen gittikten sonra iki çalgıcı
turnalar semahını çaldı ve kimse dinlemedi onları
benden başka. Sarımsak kokusunun
yoksulluk ve rakıyla buluştuğu saygısız kalabalıkta
kimse duymadı beni t erkeden
kanatların bıraktığı esintiyi. Biri incecik öbürü kalın
iki tel vururken çalgının yüreğine
nicedir aklımı kurcalayan Bertold Brecht'in
'' Sevenler '' şiirini düşündüm bir yaşamdan ötekine
yanyana uçan iki turnayı. Taa yirmisekizlerde.
'' Güneşin ve ayın az değişken dilimleri altında
uçup giderler yine, böyle tutkun birbirine.
Hey, nereye gidersiniz? - Hiç bir yere- Nerden
gelirsiniz?
Her yerden. Sorarsınız, ne zaman ayrılacaksınız peki?
-Yakında.''
Çıktığımda hava açıktı ikindi güneşi gibi
nicedir ısıtmayan parlak ayın az değişken dilimleri
altında
yürürken sordum kendi kendime. Nereye gidiyorsun?
Hiç bir yere . Ne zamandır yalnızsın? Bilmem, denize
ve ay ışığından yapraklar kesen
şiire sormalı bunu. Daha yazılırken
bir anıya dönüşen şiirlere
Sordum kendi kendime ne yapılabilir çamurdan?
Heykel.
Acılardan? Aşk. Yoksulluklardan
bir devrim bile yapılabilir. Ama hiç bir şey
hiç bir şey yapılamaz ayrılıklardan.
Sen, çalgıcılar ve ayışığı çekip gittiniz uykunun
eşiğine vurulmuş bir turna gibi dönerek
düşerken sordum otuzdokuzlardan Bertold Brecht'le
birlikte
'' Ne yapmalı peki?'' Aklım dokunacak
bir başka akıl arıyor. Nicedir yabancı denizlerde
yıkanan tenim başka bir teni . '' Ne yapmalı?''
Biliyorum yağmur yağmaz yukarı doğru yeniden
Acımaz olur , silinir gider izi bıçağın.
Ama hiç bir rüzgar dolduramaz boş kalan yerini,
bir yaşamdan ötekine
birlikte uçan turnaların yerini
gökyüzünde.

Onat Kutlar

Tabi ki Ömer Hayyam

Kim Senin Yasanı çiğnemedi ki,söyle?
Günahsız bir ömrün tadı ne ki, söyle?
Yaptığım kötülüğü,kötülükle ödetirsen Sen,
Sen ile ben arasında ne fark kalır ki,söyle?

Ömer Hayyam